Hilak 12 Senegal/irteera turistikoa
Gaurko eguna bisita turistiko hutsa eta gogorra izan da, baina, hala ere, leku horiek, batez ere Gorée isla, ezin dira hitzez adierazi, ezta esklabotzari buruzko film asko ikusten badira ere, gauza bera sentitzea lortzen da. Makrogranja bat baino okerrago, pertsonekin zer egiten zuten in- situ azaltzen zizutenean, pisuaren arabera banatzen zituzten, sutan markatzen zituzten, mahita loditzen zituzten, emakumeak bortxatzen zituzten, beste batzuk hiltzen zituzten edo, azkenik, betiko esklabo bihurtzen zituzten.
Gizakiaren txarrena sentitzen da horma horien artean, ikusten duzu nola garraiatzen zituzten itsasontziz, sardinak bezala, eta hori guztia esku eta oinetan girgiluak eta 10 kilo pisatzen zuten bolak zituztela.
Irribarrerik, arbuiorik, tristurarik gabeko selfieak…
Kasu honetan merezi du sentitzea.
Itsasontzi baten monumentu bat dago irlaren goiko aldean hondoratua, turistekin bakarrik itsasontziak itzuliko zirelako sinboloa.
Eta Afrikako berpizkundearen monumentu kolosoak erakusten du gerlari hauek, girgiluak gogor estutu arren, harresiak edo zartailuarekin ematen duten indarra oso goian jartzen dituztela ere, kontinente honen gainditze ahalmena ezin dela gelditu, bizirauteko eta ezbeharrak gainditzeko jaio direla, eta, hala ere, onena ateratzen dutela.
Laku arrosari dagokionez, zerbait desberdina, deigarria eta bakarra da nire kasuan.
Bisitatu beharrekoa. Gauzak saltzen zeuden pertsona batzuek fca-k (bertako dirua) aldatu ziguten euroengatik eta souvenirrak oparitu zizkiguten. Hondarrez egindako koadroak ere saltzen dituzte, Maiderrek zuhurki gomendatu zizkidanak eta zertxobait pertsonalagoak direnak, niri gustatzen zaizkidan opari-motak, eta baten bat erostea erabaki nuen.
